Gdy przeczytałam tytuł tego tematu od razu w mojej głowie pojawił się obraz mojej nauczycielski z liceum, wspaniałej pani (bez ironii), która gdy dowiedziała się, że nie znamy Kieślowskiego, zdziwiła się bardzo, potem wyśmiała i zwyzywała troszkę, a na koniec przykazała zapoznać się z jego twórczością, z czego później skrzętnie odpytywała. Powszechną reakcją po zajęciach z tą panią były zaledwie trzy słowa: "Boję się jej".
Rzeczywiście, Kieślowski raczej nie przebierał w słowach/ scenach. Sama pamiętam, że gdy oglądałam "Przypadek", a było to moje pierwsze spotkanie z Kieślowskim, sceny erotyczny wydały mi się po prostu... brzydkie. Właśnie takie bezpośrednie, co może stanąć na drodze niejednemu wrażliwemu widzowi, do których najwidoczniej się zaliczasz.
Ja musiałam dojrzeć do tego charakterystycznego ujmowania świata, zwykle brutalnego, i choć na swoim koncie mam zaledwie parę filmów Kieślowskiego, lepiej je rozumiem, a scen z Lindą w przywoływanym obrazie nie nazwałabym już obrzydliwymi.